IndiJA!

Hoi Nederland,
Na een paar heftige eerste dagen met een lichte cultuurshock, enkele oplichters in Delhi en een maaltijd die verkeerd was gevallen, zijn we nu echt onderweg en het is super!
In Delhi hebben we dus een auto met chauffeur geboekt en daarmee reizen we op het ogenblik door Rajasthan, een woestijnprovincie in West-India. Het eerste de beste wegrestaurant dat we aandeden heeft mij een dag goed ziek gemaakt en daarna nog een paar dagen aan de diarree (of dunne, of schijterij, zeg het maar). Nu poep ik weer heerlijk normaal, voor de mensen die het interesseert. Michiel is eigenlijk niet echt ziek geweest, maar had wel last van diarree, was aan de dunne of aan de schijterij (zeg het maar). Door deze vorm van ontlasting was ik onderhand wel zo dun als de 'i' op het toetsenbord, omdat ik een paar dagen niets heb gegeten. Maargoed, ik ben goed gespierd dus dat maakt verder niet veel uit. Genoeg over poep nu.

Over India:
Het is een bijzonder land. Rijk en arm, zoals ik in de vorige mail al schreef. Het is een derdewereld land, maar je ziet hier geen uitgemergelde mensen, wel af en toe een toerist die net als ik aan de schijterij was (begin ik er weer over). Wat opvalt is dat er nergens afvalbakken zijn. Ze pleuren alles gewoon op straat. Het is dan ook overal een zootje en het stinkt ook vaak. Voor de koeien (en zwijnen), die overal los rondlopen (nog steeds een beetje raar hoor als je door smalle straatjes loopt en je ziet ineens een kudde van die bakbeesten aankomen) is het natuurlijk paradijs. Zij vreten alles geloof ik.
In India is het geven van fooien normaal en wij raken hier al steeds meer aan gewend. Het is niet erg, maar je moet even weten hoeveel je moet geven enzo. Als ze je tas dragen dan geef je gewoon heel stoer, een briefje tussen twee vingers, 20 roepi bijvoorbeeld. Maar een gids die je uren op sleeptouw neemt en zegt dat hij niet betaald wordt maar het moet hebben van de fooien is lastiger.. Maargoed, dat aspect hebben we wel zo'n beetje onder de knie.
Een ander opvallend dingetje is dat veel jongens/mannen elkaar omhelsen, of omhelst rondlopen of ergens zitten of hand in hand rondlopen. In Nederland kan dat niet meer zonder dat iedereen denkt dat je homo bent.
Etenstijd is hier zo tussen 21.00 en 22.00. Dan is het ook lekker om buiten te zitten. Tussen de middag is het bloedheet en gaan de winkels ook een paar uurtjes dicht en gaan veel mensen even een dutje doen.
Wat verder opvalt is dat je echt overal mensen ziet. Langs de weg bijvoorbeeld zie je heel veel mensen lopen, al dan niet met een of andere zak of ton op hun hoofd. Is ook wel logisch, er wonen hier meer dan een miljard mensen en die moeten natuurlijk ergens blijven.

De reis:
Het reizen met eigen auto en een chauffeur is ideaal. Het is natuurlijk niet zo stoer als liften, auto's kopen, reizen in volgepropte bussen of treinen, maar het is wel supermakkelijk. En het land op zich is al afzien genoeg. Verder scheelt het veel tijd en geregel. Het vervoer en de overnachtingen zijn allemaal al geregeld, wij hoeven dus alleen nog maar zorgen te maken over wat we willen zien, hoewel daar ook al een programma voor is. We kunnen er wel gewoon van afwijken, maar als wij een idee hebben komt het er vaak op neer dat het idee van de chauffeur (Rawad) toch beter was. Wij weten ook van niks en onze voorbereiding was, wegens het schrijven van scripties en het hebben van veel werk, niet optimaal natuurlijk. Kortom, de beslissing van het nemen van een chauffeur was goed. We hebben er gelukkig ook nog eens eentje die erg aardig is en, niet onbelangrijk, die goed kan rijden. Rijden in India is echt gekkenwerk. Vaak zijn het smalle wegen waar regelmatig geiten of koeien (als een heilige) op hun gemak de weg oversteken of er op aan het lopen zijn. Daarnaast moet er ook ingehaald worden natuurlijk. En daarbij heb ik al enkele doodsangsten uitgezeten. De tegenliggers komen dan snel op je af en op het laatste moment duiken we toch nog naar links (ze rijden links hier). Er rijden ook veel brommers, die net als al het verkeer, flink toeteren. Vaak zit er een man, vrouw en soms nog wat kinderen op een brommer. Als ze al een helm gebruiken, dan is het alleen de man.

Gezien en gedaan:
De provincie waar we nu doorheen rijden is voornamelijk woestijn met steden die allemaal een fort en een tempels hebben. Een bijzondere tempel was de tempel voor de ratten. Op blote voeten (dat moet in elke tempel) loop je dan door de rattenstront en zij lopen daar dan een beetje rond. Bij Michiel liep er ook eentje over zijn voet. Er zaten er, zo werd er verteld, ongeveer 20.000 en 7 daarvan waren wit. Als je die zag dan bracht dat geluk. Wij zagen 3 witten. Dat was in de buurt van Bikaner. Daarna zijn we naar Khuri (dicht bij Jaisalmer) gereden voor een 'safari' in de woestijn. Op een kameel zijn we de woestijn ingegaan om de zonsondergang te bekijken. De woestijn in Rajasthan is geen Sahara-achtige woestijn, maar grotendeels zand met wel wat begroeing. Wij gingen naar een stukkie waar wel echt zandduinen zoals in de Sahara waren. Dat was erg mooi. Het waaide alleen erg hard en van het slapen in de woestijn is het er daarom niet van gekomen. In ons kamp, tussen wat hutje van modder, hebben we daarom onder de (iets andere) sterrenhemel geslapen om vroeg weer op te staan om de zonsopkomst te zien. In de nacht wel een paar keer wakker geweest, omdat de honden elkaar aan het vermoorden waren en daarna jankten voor de overwinning. Tenminste, dat heb ik er van gemaakt. Het was een leuke ervaring. We zijn ook in Jaisalmer geweest waar ze een mooi fort hebben, maar verder erg toeristich was. Hier zagen we zowaar andere westerse toeristen. Na Jaisalmer kwamen we in Jodhpur. Hier hebben we ook een heel mooi fort bezocht en zijn we bekogeld met stenen door kleine kinderen in een buitenwijk, toen wij daar aan het rondzwerven waren. Ze komen dan op je af en zeggen 'foto, foto'. Ik denk dat ze dan willen dat je een foto van ze maakt in ruil voor 10 roepi. Wij deden dat niet en werden dus getrakteerd op enkele stenen... Na Jodhpur zaten we in Ranakpur. Daar hadden we geen hotel, maar zaten we in een soort bungalow in de jungle, met zwembad en een mooi uitzicht op een meer. Ranakpur is omringt door bergen en is veel groener dan we tot dan toe hadden gezien. We hebben hier in de ochtend een track gelopen, met onze Italiaanse buren en een gids. Dat was leuk, alleen jammer dat we geen panters (misschien maar beter ook, een week eerder was er een hond opgegeten) of krokodillen hebben gezien. Wel hele grote kikkers en mieren! Toen we in de auto zaten op de terugweg van een mooie tempel die we hadden bezocht zagen we ook veel apen. Dat was echt geweldig. Er zat er eentje op straat, wij stopten, en er kwamen er veel uit de bomen. We hadden pistachenootjes bij ons en die vonden ze erg lekker. Ze aten deze gewoon uit de hand. Ze zaten ook op de auto. Bij eentje hield ik het nootje een beetje lang vast, zodat Michiel een foto kon maken (1 kaartje van 2 gb al vol). Toen ik wegliep gaf hij mij nog even een tik. Die had ik verdiend (s-avonds aten wij dus aap). Vandaag op weg naar Udaipur kwamen we weer van die apen tegen. Rawad was voorbereid en had eten bij zich. Hij draaide het raam open en meerdere sprongen bijna naar binnen. Dat was leuk, vooral in combinatie met de reactie van Rawad (je had er waarschijnlijk wel bij moeten zijn).
We zitten nu in een erg mooi hotel (weer met zwembad) en gaan vanavond en morgen deze stad tussen de heuvels (ze noemen het Venice of the East) bekijken. Daarna gaan we door naar Pushkar en Jaipur. Dan verlaten we Rajasthan en gaan we de Taj Mahal in Agra bekijken om van daar met de trein naar de heilige stad aan de Ganges Varanasi te vertrekken. We hebben vanochtend een vlucht van Varanasi naar Kathmandu in Nepal geboekt. Daar blijven we een week en dan vliegen we terug naar Delhi, om vanuit daar naar het Corbette NP (en omgeving) te gaan om, hopelijk, tijgers te zien. De laastste paar dagen kunnen we Delhi bekijken en dan vliegen we terug naar het veilige, schone en geordende Nederland.

Kortom, je moet even aan India wennen, maar dan is het geweldig!
Namaste en de groeten.